IRUGARREN OTSALDIA

ARTZAI KANTA

 

 

      Adirakaia

 

      Guziak dakite nola aingeruak gaztigatu zieten Belen inguruko artzaiai munduaren Salbatzallea jaio zala estrabi batean.

      Ebanjelioko pasarte onetatik ta beste toki askotatik, nun J.K. gureak bere burua artzaitzat izendatzen duen, artu izan da otsaldi edo kanta onen irudidea; zeñean asmatzen dan, Belen inguruko artzaiak, jakiñik Artzai berri bat eldu dala abel-etxera, alkar arturik, diazela ongi-etorria ematera. Onetarako, Tersis ta Filis lagun guztietatik gazteenai, ta bozik onenak dituztenai, enkargatzen diete ongi-etorria guzien izeneau ematea, zeintzuek au egiten dute kanta berri onetan; nun artzaiaren egokikilde edo metaforaren azpian estaltzen diran Jesu-Kristoren bizitza ta gure Fedeko misteriorik nagusienak.

 

 

ARTZAI KORUA

      Ola, goazen, artzaiak,

      Abel-etxera,

      Lagun berri bat

      Ezagutzera:

      Ta ongi-etorri on bat

      Ematekotzat,

      Guzien partez,

      Tersis, zuk ta Filisek

      Kanta kanta berri bat.

 

TERSIS ta FILISEK, biak

      Baña kontu zuek ere laguntzeaz,

      Estribillo batez, guzien artean.

 

GUZIAK

      Ordu onean.

 

TERSIS ta FILISEK

 

                 1/

      Artzai zoragarria!

      Ona emen gera,

      Ongi-etorri on bat

      Zuri ematera:

      Ez da artzairik gelditu

      Inguru guzian,

      Diranak emen datoz,

      Bada, elkarren leian.

 

ERANTZUERA

 

      Erantzun bada, lagunak,

      Esan dezun bezela,

      Jakiñ dezan etortze onez

      Nola gu poztu geran:

      Ea bada, kanta laxter.

 

GUZIAK

      Bai, bai, bai, bai, bai, bai, bai.

 

BIAK

      Ea bada, kanta laxter.

 

GUZIAK

      Bai, bai, bai, bai, bai, bai, bai.

 

      Ongi etorri zerala,

      Artzai pare gabea,

      Gurekiñ bearko dezu

      Beti sekularean..

 

TERSIS ta FILISEK

                 2/

      Artaldeak bakarrik,

      Txabolak zai gabe,

      Utzirik gatoz, baña

      Ardurarik gabe:

      Piztietatik dala,

      Naiz lapurretatik,

      Zuk gordeko dituzu,

      Or zautzan lekutik.

 

            Erantzun, bada, lagunak...

 

T. ta F.

                 3/

      Etsaia alperrik dabil

      Leoia bezela,

      Inguruka, ustez zerbait

      Artuko duela.

      Judako leoiaren

      Begiratzun batek

      Utzi erazoko dizka

      Laxter bazter abek.

 

            Erantzun, bada, lagunak...

 

T. ta F.

                 4/

      Zu agertuarekiñ

      Egingo dute iges

      Gure etsai guztiak

      Emendik bildurrez:

      Euren damu gaistoan

      Uxatuko dira, 

      Ta inpernuetaraño

      Ondatuko dira.

 

            Erantzun, bada, lagunak...

 

 

T. ta F.

                 5/

      Artzaitzat zendozena

      Aintziña gengian,

      Lenagoko gizonai

      Maiz aditurikan:

      Ta aiñ maite artaldea

      Izango dezula,

      Non ta azkenik bizitza

      Kastauko zaitzula.

 

            Erantzun, bada, lagunak...

 

T. ta F.

                 6/

      Ardiak duten gaitza

      Kentzeko jakiñik,

      Ez dala artzaiaren

      Odola lakorik:

      Etorri ta egun asko

      Pasatu baño len

      Asiko zeradela

      Ugariro ixurten.

 

            Erantzun, bada, lagunak...

 

T. ta F.

                 7/

      Amodio andi onek

      Parerikan ez du,

      Artzai ona zerala

      Erraz dezakezu:

      Orrek ardiak zaitzen

      Ipiñiko zaitu,

      Ta orrek aien ondoren

      Ekarriko zaitu.

 

            Erantzun, bada, lagunak...

 

T. ta F.

                 8/

      Bost bider ekustean,

      Lagunak utzirik,

      Ardiren bat diala

      Bide okerretik,

      Galdu dediñ bildurrak

      Osta antxiturik,

      Biurtuko dezu atzera,

      Lepoan arturik.

 

            Erantzun, bada, lagunak...

 

T. ta F.

                 9/

      Ogei ta amairu urte.

      Pena andiz beteak,

      Emango ditzu, abek

      Ondo gordetzeak;

      Ta aien kabuan gero

      Esker ematea

      Izango da gogorki

      Bizitza kentzea.

 

            Erantzun, bada, lagunak...

 

T. ta F.

                 10/

      Orduan kunpli dediñ

      Aintziñako itza:

      Artzaia jo, ardiak

      Banatuko dira.

      Baña iru egun barru

      Zu piztuko zera,

      Ta bilduko dituzu

      Elkargana ostera.

 

            Erantzun, bada, lagunak...

 

T. ta F.

                 11/

      Ala ere Aitagana

      Biurtu bearko dezu.

      Ta artalde maite ori

      Utzi naiko ez dezu;

      Baña zure amoreak

      Asmatuko bait du

      Nola, joanagatik,

      Aiekiñ gelditu.

 

            Erantzun, bada, lagunak...

 

T. ta F.

                 12/

      Mirarietatikan

      Mirar¡ andiena

      Izango da artarako

      Ikusiko dena;

      Bada ogiaren antzaz

      Ostia batean

      Geldituko zerade,

      Zure artaldean.

 

            Erantzun, bada, lagunak...

 

T. ta F.

                 13/

      Emen Zerutik iñoiz

      Alde egin bagerik,

      Egongo zera ardien

      Janari egiñik;

      Orrela izango zera

      Beti aien aldean,

      Arik-eta munduak

      Dirauen artean.

 

            Erantzun, bada, lagunak...

 

T. ta F.

                 14/

      Asko ez balitz bezala

      Mirar¡ aiñ andia.

      Ipiñiko ere dezu

      Ordeko Artzaia,

      Zure ardiak ongi

      Gobernatu ditzan.

      Ta bide onetatik

      erabilli ditzan.

 

            Erantzun, bada, lagunak...

 

T. ta F.

                 15/

      Artzai onen mendean

      Arkitze ez diranak

      Izan bearko dute

      Galduak diranak:

      Ta ala, artzai maitea,

      Zurekiñ nai degu.

      Ta argan zure ordea

      Ezagutzen degu.

 

            Erantzun, bada, lagunak...

 

T. ta F.

                 16/

      Artzai onen mendean

      Bizi ta ilko gera,

      Joateko Zurekiñ

      Aitaren aldera;

      Arren lagun zakizgu

      Au ala kunplitzen,

      Gero goza zaitzagun

      Zeruetan. Amen.

 

            Erantzun, bada, lagunak...

 

 

      Kopla jostalluak

 

Ezagun du munduak

Jesus jaio dena;

Ain dago mudatua,

Ez dirudi lena;

Len guzia zan pena,

Negar, naibageak,

Ta oraiñ atsegiñ, gusto,

Algara, parreak.

 

Gorroto, errierta,

Auziak ta gerra,

Gaitzak, gose, gezur ta

Intentzio okerrak

Juanik, ia ez dago

Ezerren bildurrik,

Ta ala dago mundua

Zeru bat egiñik.

 

Abogadu, eskribau

Eta merioak,

Mediku, barbero ta

Botikarioak,

Ez dira bear; ta argatik

Izango da sarri

Hipokrates gaxoa

Saguen janari.

 

Ezpatak, lantzak eta

Beste arma guziak

Erositzen dituzte

Errementariak;

Ta alperrikan ez dediñ

Galdu burni ura,

Enpleatzera diaz

Gure probetxura.

 

Atxur, burdiñara ta

Golde biurturik,

Nekazari langiñak

Ongi giaturik,

Emango digu lurrak

Garia ta artoa,

Gaztaña, sagardoa

Ta ardoa naikoa.

 

Garia ta artoa

Merke ta ugariro,

Gaztaña ta sagarra

Berriz urte-oro;

Ta ardoak, galdurikan

Lengo malizia,

Ez gaitu moskortuko.

Edan zia-zia.

 

Ez da onezkero esango

Gezurrik batere,

Egia esango dute

Dendariak ere:

Juan da emendik tranpa

Ta pede gaistoa,

Ia ur bage saltzen da

Tabernan ardoa.

 

Basa arteko piztiak

Malso-malso egiñik,

Ez dute ya alkar jaten,

Ta aiñ gitxi gizonik.

Bat egiñik guziak

Alkarren artean

Bizi dira etsai gabe,

Kontentuz, bakean.

 

Otsoa ta ardia

Zelai zabalean

Sarri ekusten dira

Biak jolasean;

Alberdanian txita

Aizariarekiñ.

Portugesa laztanga

Gastelaubarekiñ.

 

Auxen bai dala egiaz

Denbora urrezkoa,

Ta ez len koplari zarrak

Erausitakoa;

Oraiñ aien amesak

Egia sorturik,

Ekusten ari zera

Pozez zoraturik.

 

Baña kanta berri au

Geitxo luzatu da,

Nere eztarri tristea

Ia urratu da;

Naiago det ixildu

Katarratu baño;

Agur, nere jendeak,

Urrengo urteraño.