ARTZAI KANTA
Adirakaia
Guziak dakite nola aingeruak gaztigatu zieten Belen inguruko artzaiai munduaren Salbatzallea jaio zala estrabi batean.
Ebanjelioko pasarte onetatik ta beste toki askotatik, nun J.K. gureak bere burua artzaitzat izendatzen duen, artu izan da otsaldi edo kanta onen irudidea; zeñean asmatzen dan, Belen inguruko artzaiak, jakiñik Artzai berri bat eldu dala abel-etxera, alkar arturik, diazela ongi-etorria ematera. Onetarako, Tersis ta Filis lagun guztietatik gazteenai, ta bozik onenak dituztenai, enkargatzen diete ongi-etorria guzien izeneau ematea, zeintzuek au egiten dute kanta berri onetan; nun artzaiaren egokikilde edo metaforaren azpian estaltzen diran Jesu-Kristoren bizitza ta gure Fedeko misteriorik nagusienak.
ARTZAI KORUA
Ola, goazen, artzaiak,
Abel-etxera,
Lagun berri bat
Ezagutzera:
Ta ongi-etorri on bat
Ematekotzat,
Guzien partez,
Tersis, zuk ta Filisek
Kanta kanta berri bat.
TERSIS ta FILISEK, biak
Baña kontu zuek ere laguntzeaz,
Estribillo batez, guzien artean.
GUZIAK
Ordu onean.
TERSIS ta FILISEK
1/
Artzai zoragarria!
Ona emen gera,
Ongi-etorri on bat
Zuri ematera:
Ez da artzairik gelditu
Inguru guzian,
Diranak emen datoz,
Bada, elkarren leian.
ERANTZUERA
Erantzun bada, lagunak,
Esan dezun bezela,
Jakiñ dezan etortze onez
Nola gu poztu geran:
Ea bada, kanta laxter.
GUZIAK
Bai, bai, bai, bai, bai, bai, bai.
BIAK
Ea bada, kanta laxter.
GUZIAK
Bai, bai, bai, bai, bai, bai, bai.
Ongi etorri zerala,
Artzai pare gabea,
Gurekiñ bearko dezu
Beti sekularean..
TERSIS ta FILISEK
2/
Artaldeak bakarrik,
Txabolak zai gabe,
Utzirik gatoz, baña
Ardurarik gabe:
Piztietatik dala,
Naiz lapurretatik,
Zuk gordeko dituzu,
Or zautzan lekutik.
Erantzun, bada, lagunak...
T. ta F.
3/
Etsaia alperrik dabil
Leoia bezela,
Inguruka, ustez zerbait
Artuko duela.
Judako leoiaren
Begiratzun batek
Utzi erazoko dizka
Laxter bazter abek.
Erantzun, bada, lagunak...
T. ta F.
4/
Zu agertuarekiñ
Egingo dute iges
Gure etsai guztiak
Emendik bildurrez:
Euren damu gaistoan
Uxatuko dira,
Ta inpernuetaraño
Ondatuko dira.
Erantzun, bada, lagunak...
T. ta F.
5/
Artzaitzat zendozena
Aintziña gengian,
Lenagoko gizonai
Maiz aditurikan:
Ta aiñ maite artaldea
Izango dezula,
Non ta azkenik bizitza
Kastauko zaitzula.
Erantzun, bada, lagunak...
T. ta F.
6/
Ardiak duten gaitza
Kentzeko jakiñik,
Ez dala artzaiaren
Odola lakorik:
Etorri ta egun asko
Pasatu baño len
Asiko zeradela
Ugariro ixurten.
Erantzun, bada, lagunak...
T. ta F.
7/
Amodio andi onek
Parerikan ez du,
Artzai ona zerala
Erraz dezakezu:
Orrek ardiak zaitzen
Ipiñiko zaitu,
Ta orrek aien ondoren
Ekarriko zaitu.
Erantzun, bada, lagunak...
T. ta F.
8/
Bost bider ekustean,
Lagunak utzirik,
Ardiren bat diala
Bide okerretik,
Galdu dediñ bildurrak
Osta antxiturik,
Biurtuko dezu atzera,
Lepoan arturik.
Erantzun, bada, lagunak...
T. ta F.
9/
Ogei ta amairu urte.
Pena andiz beteak,
Emango ditzu, abek
Ondo gordetzeak;
Ta aien kabuan gero
Esker ematea
Izango da gogorki
Bizitza kentzea.
Erantzun, bada, lagunak...
T. ta F.
10/
Orduan kunpli dediñ
Aintziñako itza:
Artzaia jo, ardiak
Banatuko dira.
Baña iru egun barru
Zu piztuko zera,
Ta bilduko dituzu
Elkargana ostera.
Erantzun, bada, lagunak...
T. ta F.
11/
Ala ere Aitagana
Biurtu bearko dezu.
Ta artalde maite ori
Utzi naiko ez dezu;
Baña zure amoreak
Asmatuko bait du
Nola, joanagatik,
Aiekiñ gelditu.
Erantzun, bada, lagunak...
T. ta F.
12/
Mirarietatikan
Mirar¡ andiena
Izango da artarako
Ikusiko dena;
Bada ogiaren antzaz
Ostia batean
Geldituko zerade,
Zure artaldean.
Erantzun, bada, lagunak...
T. ta F.
13/
Emen Zerutik iñoiz
Alde egin bagerik,
Egongo zera ardien
Janari egiñik;
Orrela izango zera
Beti aien aldean,
Arik-eta munduak
Dirauen artean.
Erantzun, bada, lagunak...
T. ta F.
14/
Asko ez balitz bezala
Mirar¡ aiñ andia.
Ipiñiko ere dezu
Ordeko Artzaia,
Zure ardiak ongi
Gobernatu ditzan.
Ta bide onetatik
erabilli ditzan.
Erantzun, bada, lagunak...
T. ta F.
15/
Artzai onen mendean
Arkitze ez diranak
Izan bearko dute
Galduak diranak:
Ta ala, artzai maitea,
Zurekiñ nai degu.
Ta argan zure ordea
Ezagutzen degu.
Erantzun, bada, lagunak...
T. ta F.
16/
Artzai onen mendean
Bizi ta ilko gera,
Joateko Zurekiñ
Aitaren aldera;
Arren lagun zakizgu
Au ala kunplitzen,
Gero goza zaitzagun
Zeruetan. Amen.
Erantzun, bada, lagunak...
Kopla jostalluak
Ezagun du munduak
Jesus jaio dena;
Ain dago mudatua,
Ez dirudi lena;
Len guzia zan pena,
Negar, naibageak,
Ta oraiñ atsegiñ, gusto,
Algara, parreak.
Gorroto, errierta,
Auziak ta gerra,
Gaitzak, gose, gezur ta
Intentzio okerrak
Juanik, ia ez dago
Ezerren bildurrik,
Ta ala dago mundua
Zeru bat egiñik.
Abogadu, eskribau
Eta merioak,
Mediku, barbero ta
Botikarioak,
Ez dira bear; ta argatik
Izango da sarri
Hipokrates gaxoa
Saguen janari.
Ezpatak, lantzak eta
Beste arma guziak
Erositzen dituzte
Errementariak;
Ta alperrikan ez dediñ
Galdu burni ura,
Enpleatzera diaz
Gure probetxura.
Atxur, burdiñara ta
Golde biurturik,
Nekazari langiñak
Ongi giaturik,
Emango digu lurrak
Garia ta artoa,
Gaztaña, sagardoa
Ta ardoa naikoa.
Garia ta artoa
Merke ta ugariro,
Gaztaña ta sagarra
Berriz urte-oro;
Ta ardoak, galdurikan
Lengo malizia,
Ez gaitu moskortuko.
Edan zia-zia.
Ez da onezkero esango
Gezurrik batere,
Egia esango dute
Dendariak ere:
Juan da emendik tranpa
Ta pede gaistoa,
Ia ur bage saltzen da
Tabernan ardoa.
Basa arteko piztiak
Malso-malso egiñik,
Ez dute ya alkar jaten,
Ta aiñ gitxi gizonik.
Bat egiñik guziak
Alkarren artean
Bizi dira etsai gabe,
Kontentuz, bakean.
Otsoa ta ardia
Zelai zabalean
Sarri ekusten dira
Biak jolasean;
Alberdanian txita
Aizariarekiñ.
Portugesa laztanga
Gastelaubarekiñ.
Auxen bai dala egiaz
Denbora urrezkoa,
Ta ez len koplari zarrak
Erausitakoa;
Oraiñ aien amesak
Egia sorturik,
Ekusten ari zera
Pozez zoraturik.
Baña kanta berri au
Geitxo luzatu da,
Nere eztarri tristea
Ia urratu da;
Naiago det ixildu
Katarratu baño;
Agur, nere jendeak,
Urrengo urteraño.